ЖУРНАЛIСТАМ БЕЛАРУСI!
УСIМ, ХТО У ПОШУКУ, IМКНЕЦЦА, КАБ УЗЛЯЦЕЦЬ!
(З серыi БЕЛЫ ПРАЕКТ – Народная поэма)
*
*
СЛОВЫ, ДУМКI ЧАЛАВЕКА – МАТЭРЫЯЛЬНЫЯ!

Земной цивилизации не хватает образов Светлого Будущего,
Система работает из всех сил, чтобы зазомбировать  сознание людей
безвыходностью, пороком и привязать мысль к прошлому.   

В. Мегре. «Энергия Жизни»

Журналiсты больш, як хто другi, жывуць у некалькiх Прастранствах
(Слова беларускае «прастора» не падойдзе, яно вузкае, неадэкватнае) –
У мiнулым i сучасным, пiшуць у асноўным аб падзеях выпаўшых, ды аб сучасных.
Канешне, журналiсты больш як хто другi ў будучае заглядаюць,
Але ж рэдка гэткае здараецца, на жаль.
Меньш яшчэ аб будучым людскiя массы дбаюць,
Бо народ жыве ў асноўным больш мiнулым, ды сучасным.
I прычын тут многа, не адна.
*
А што для чалавека, для ўсiх людзей, краiны, свету адзначае –
Iснаваць, засесцi толькi на мiнулым, ды сучасным i аб будучым не дбаць –
Паглядзiм давайце разам з вамi.
*
Для таго, каб гэта лепш ўразумець i ўсведамiць, патрэбна Iсцiну пазнаць.
Яе нiхто да гэтае пары не ведае, сказаць па праўдзе.
Тлумачэнняў – мора, акiян за ўсю гiсторыю жыцця!
Аднак нiхто так Iсцiну на свеце не пазнаў,
I святары таксама, а йначэй людзям не ўнушалi б,
Каб яны былi рабамi, задаволены былi надзённым i не думалi аб будучым, аб заўтра –
Фiласофiя, па сутнасцi, злачынная для чалавека, нацыi, ўсёй цывiлiзацыi.
Асаблiва сёння – ў суровае i жорсткае сучаснасцi.
*
Мiж iншым, Iсцiна – даволi про́стая i зразумелая для кнiжнiка (вучонага) i нават пастуха.
*
У адпаведнасцi з Усяленскай Iсцiнай, Усяленскiм Механiзмам, ўсведамiць даволi важна,
Усяленная сабой ўяўляе вакуум, у якiм планеты плаваюць,
А вакуум сам запоўнены энэргiяй, якая розныя частоты мае:
Ад самай нiзкай, той, што генератарамi здабываецца –
Прыборам школьным, станцыямi гiдра-цепла-атамнымi,
I да самай высшай, самай тонкай – той, што ад свядомасцi, мыслення чалавека ўзнiкае.
*
I вышэйшая энэргiя, энэргiя свядомасцi й мыслення, разлiчаецца таксама –
Ад маруднага i прымiтыўнага мыслення звера-чалавека, цi бамжа,
Да вышэйшай хуткасцi мыслення тых, хто дасягнуў вяршынi Богачалавечых якасцей.    
*
Вось тут уразумець даволi важна, гэта Iсцiну ўсведаiць дапамагае:
Па-першае, усе энэргii, якiя ва Усяленнай узнiкаюць, нiкуды й нiколi не знiкаюць –
Ад нiжэйшых самых да вышэйшых, уключаючы энэргii мыслення чалаека, Homo Sapiens,
Усе яны ўзаемазвязаныя, ўзаемадапаўняемыя i ўзаемауплываемыя.
Узнiкненне кожнай вокамгненна адклiкаецца ва усёй Усяленнай рэзанансам i вiбрацыяй.
А, па-другое, найвышэйшая энергiя ў Вялiкiм Космасе йграе ролю надзвычайную:
Яна з’яўляецца Арганipiзуючай i Накiiроўваючай, Жыццестваральнай!
I яна спрадвечна па ўзыходнай эвалюцыi накiравана!    
*
Яе ў верах на Зямлi назвалi Богам, прызываюць толькi на яго малiцца, спадзявацца,
Нi аб чым не думаць, толькi што надзённым жыць, аб будучым не клапацiцца – Бог падасць;
А ў вучоным асяроддзi, рэдка, называюць Ўсяленскiм Розумам, Энэргiяй Усяленскага Парадку.
А па сутнасцi энэргiя мыслення чалавека з  Усяленскаю Энэргiяй адзiны арганiзм уялўляюць.    
А таму патрэбна чалавеку з Усяленнай СА-ТВАРЫЦЬ, а не малiць па-рабскi
I тварыць сваё жыццё i будучае ў энэргiях найвысшых чалавечых станаў –
У Каханнi, Прыгажосцi, з Мараю Вялiкай аб жыццi ў Шчасцi!
Менавiта ў гэтых станах чалавек зямны да ўзроўню Богачалавека наблiжаецца!    
*
А вось цяпер мы падыйшлi да самага галоўнага для Iсцiны пазнання:
Словы й думкi чалавека не знiкаюць у Прастранстве.    
Кожнаму вядома, думка ў чалавечым розуму бярэ пачатак i ўзнiкае,
Слова – гэта форма думкi гукавая,
Iх умоўна мысле-слова-формай, а цi мысле-гука-формай можна называць.
Дык, фiзiчны гук у думкi-слова за хвiлiну, дзве знiкае – назаўсёды ў Прастранстве,
Як, напрыклад, гук пiлы, сякеры, барабана, малатка.
*
Аднак, як думка, так i слова чалавека, вось што трэба добра ўяўляць i прадстаўляць,
Шчэ i тонкую энэргiю з сабою вылучаюць,
I яна, уразумець тут вельмi важна, мы таму i паўтараем:
Часткай непасрэднай Высшае Усяленскае Энергii з’яўляецца!
Так, так! [b]Складанай, непасрэднай часткай Высшае Усяленскае Энергii з’яўляецца!    
Накшталт таго, што ў веры кожны чалавек ёсць сын Усявышняга Айца.
*
A вось якой складанай часткай Усяленскае Энэргii канкрэтны чалавек з’яўляецца –
Узвышаючай, цi панiжаючай, залежыць ад узроўню эвалюцыi, ад чалавечых якасцей,
А шчэ дакладней, ад таго, якая сiла, хуткасць, вобразнасць мыслення ў зямлян.
Дыапазон тут велькi – ад узроўню чалавека-звера, «лiчбы звера» пачынаючы,
Да ўзроўняў Гiпакрата, Архiмеда, цi Сакрата, ды Махатмы Гандзi.    
*
А корань разлiкi такой у чалавека якасцей бярэ пачатак у зачаццях –
Парочныя яны, цi правiльныя, правядныя.      
Далей аб гэтым падрабязна скажам,
Тут напомнiм толькi, Будда што сказаў, ды вельмi правiльна:
Не ўсё, на дзве нагi што апiраецца,
Вялiкiм словам «Чалавек» назвацца мае права.    
*
Дык вось, калi ўсё гэта зразумець, тады й вельмi лёгка ўспрыняць:
Энергiя мыслiцельная, мысле-гука-форм, нiколi не знiкае,
I як Найвысшай Жыватворнае Энэргii зямная частка
Ва Усяленнай выклiкае рэзананс!
Ён жыватворны па характару таксама,
Але адэкватны ўзроўню эвалюцыi таго, хто гэтую энэргiю паслаў.      
*
А цяпер увага – сэнс галоўны, корань Iсцiны, якую ад людзей схавалi:
Усяленскi Механiзм усталяваны так, i дзейнiчае безадказна,
Што энэргii мыслiцельныя чалавека выклiкаюць ва Усяленнай моцную вiбрацыю
I мнагакратна ўзмацняюць рэзананс,
Маланкаю вяртаюцца назад к паслаўшаму,
Каб матэрыялiзавацца ў жыццi яго/яе падзеямi i фактамi рэалнымi.
*
Але паколькi ля Зямлi – не вакуум, а зямная атмасфера i яна ўшчыльняецца,
Дык гэта тармазiць i рух энергii – яе матэрыялiзацыя зацягваецца.
Адсюль падзеi ў жыццi рэальным чалавека адстаюць ад вылучэння думкi часу.
Людзi, Iсцiнай не уладаючы, i нават не падазiраюць,
Што яны тварцы, сваiмi думкамi i сло́вамi, таго, што ў iх жыццi здараецца.    
*
Вы скажаце, паняць зусiм не цяжка, што энергiя ад думак, слоў нiколi не знiкае,
I што выклiкае ва Усяленнай рэзананс, вiбрацыю,
А зразумець Усяленскi Механiзм мыслiцельнай энергii матэрыялiзацыцi –
Такое патрабуе нейкага узроўню розуму, ды й нейкае ягонай працы.
I ў кожнага, ва ўсiх людзей тут можа быць пытанне:
Як жа так, як могуць думкаў, слоў энэргii здзяйсняцца?
Як можа чалавечая энэргiя пераўтварацца ў з’явы й факты матэрыяльнага жыцця?
*
МАТЭРЫЯ – ЁСЦЬ ФОРМА СЦIСНУТАЙ ЭНЭРГII УСЯЛЕНСКАГА ПРАСТРАНСТВА     
*
Звярнёмся зноў да Iсцiны, яна дае адказ таксама i на гэтае пытанне.
У адпаведнасцi з Усяленскай Iсцiнай матэрыя, ўся, i цела чалавека ўключаючы,
На самай справе – не матэрыя, хоць цвёрдаю з’яўляецца,
А прадстаўляе формы iснавання сцicнутай Энергii Усяленскага Прастранства.
В. Вярнадскi называў яе Энэргiяй Усяленскага Парадку.      
Шчэ яе Энергiяй Жыццествараючай, цi Жыватворнай  называюць.
*
Паўторым яшчэ раз галоўнае, каб добра зразумела стала:
Сама Зямля, ды ўсё на ёй, i цела чалавека ўключаючы,
Ёсць не матэрыя, а форма сцicнутай Энергii Усяленскага Прастранства,    
Якая матэрыялiзавалася па Высшае Праграме Усяленскай Матрыцы,
Цi Розума Усяленскага, якога Богам непазнаным на Зямлi назвалi. 
*
Памогуць гэта зразумець – такiя прыклады i разважаннi.
Чалавек, жывёлы i раслiны, дрэвы цвёрдымi не паяўляюцца адразу.
Усе яны з нiчога быццам развiваюцца, растуць i масу набываюць –
Па Праграме Высшай Усяленскай, з дапамогаю Усяленскае Энэргii Жыццествараючай.
Тут i энэргiя ад сонца ролю важную iграе.
*
А акадэмiк РАН РФ Р. Двойрын заяўляе:
Сутнасцю усяго жывога на Зямлi з’яўляецца энэргахваля.
К. Цыалкоўскi гаварыў, што чалавек утвораны з пучкоў святла.
*
Да́осы ад даўняе пары сцвярджалi i шчытаюць:
Усё ёсць формы скандэнсiраванай, сцiснутай энэргii – ўсё, што акружае нас.
Яны, на Ӯсходзе ўсiм, энергiю такую Кi, цi Цi назвалi,
Растумачылi, як здабываць яе i накапляць  –
Ды́хальнай гiмнастыкай, ачысткай арганiзма, дасканальнасцю фiзiчнай i маральнай.
А на Захадзе царква яе заве як Дух Святы, цi Благадаць,
А што яны з‘яўляюць ў наяўнасцi i як iх здабываць i накапляць, не растлумачылi –
Малiся, як мага часцей, прасi, каб Бог яе паслаў, i cыйдзе Благадаць…
Прычына – Iсцiны ў царкве няма, таму яны глыбiнна i не разумеюць самi,
Што такое Дух Святы, цi Благадаць.
*
На самай справе, ёсць Энэргiя У̌сяленская адна – адзiная для ўсiх зямлян,
Як бы яе нi называлi – на Ўсходзе, цi на Захадзе.
Ёсць У̌сяленскi Механiзм – адзiн для ўсх зямлян, якiмi бы яго Багамi нi назвалi.
Веры, богi розныя – ўсё гэта толькi путае людзей, ад Iсцiны адводзiць, аддаляе.
*
Адсюль таксама зразумела, што Ўсяленскiя Законы ёсць адзiныя для ўсх зямлян,
Яны жыццё зямное ўтвараюць i па ўзыходнай эвалюцыi яго накiравалi.
Веды аб Энэргiях i Механiзме Ўсяленнай i пазнанне Механiзма Матэрыялiзацыi –
Iсцiнай, цi iсцiннымi ведамi з’яўляюцца.      
Па сутнасцi, вось гэта й ёсць пазнанне ўсяго таго, што Богам на Зямлi назвалi.
*
Як бачым, Iсцiна – даволi простая i зразумелая для кнiжнiка i нават пастуха:
ШТО БЫЛО У̌ЧОРА Й СЁННЯ У̌ РОЗУМЕ У̌̌̌ ДУМКАХ ЧАЛАВЕКА I У̌ ЯГО СЛАВАХ,
ДЫК, ТОЕ Ж IХ ЭНЭРГIЯ МАТЭРЫЯЛIЗУЕ У̌ БУДУЧЫМ, ЦI НАВАТ ЗАЎТРА!      
Калi хто ненавiдзiць, пагарджае грошы, – ад сябе iх адхiляе, iх у яго заўсёды будзе не хапаць.
А як сумняваецца, не верыць забабоны мае,
Што магчыма жыць у Шчасцi, ды Кахаць i быць Каханым, цi Каханай,
Дык, такое й будзе – нават яшчэ ў горшым стане.
I, наадварот, Вялiкiя Iмкненнi, Думкi, Мары будучае мадэлiруюць такое ж – адэкватнае!
*
Вось гэта Iсцiна ў Бiблii ў фразе «Слова – Бог» зашыфравана.
Але тлумачэнняў там няма – чаму няма…?
Таму ўсе бачылi, чыталi, але ж уразумець не было дадзена.
А тлумачэнняў – мора, акiян за ўсю гiсторыю жыцця!
Аднак, нiхто так Iсцiну на свеце й не пазнаў, не растлумачыў.
*
Дарэчы, iнфармацыя об Iсцiне, аб механiзме матэрыялiзацыi
У прымаўках зашыфраваная дайшла да нас:
Пасееш вецер – буру будзеш пажынаць,
Пасееш добрае i вечнае – дык, сторыцай абернецца да вас.
Таму што на энэргетычным узроўнi, ў адрозненне ад матэрыяльнага,
Закон такi: падобнае – такое ж, да сябе падобнае заўсёды прыцягае!      
Людзi, Iсцiну не ведаючы, i не думаюць над гэтым нават.
Адсюль i прымаўка народная другая: 
З кiм павядзешся, ад таго i набярэшся – сказана дакладна!
*
А цяпер увага! Вы́шэй ужо даволi ясна сказана,
Энергii мыслiцельныя чалавека, яго думкi, словы, мары
Часткай непасрэднай Высшае Усяленскае Энергii з’яўляюцца!    
*
Дык вось, цяпер асобая увага, гэта трэба ўсiм запомнiць назаўсёды i не забываць:
Хто ў Неба, ў Зоркi погляд свой звяртае, робiць гэта пастаянна –
Лепей ад дзяцiнства самага i на працягу ўсяго жыцця,
Разважае аб Усяленнай, ды сябе яе скаладанай часткай прадстаўляе, адчувае,
Думае аб Цэлым, аб Агульным Шчасцi, хоча нешта добрае ажыццяўляць,
Таму прыходзiць, рана, а цi позна, азарэнне, некая падказка
Аб Усяленскiм Механiзме чалавечых думак матэрыялiзацыi –
Якога Богам на Зямлi назвалi,
Што адзначае, што прыходзяць Iсцiнныя Веды, Iсцiны пазнанне!
*
А калi Вялiкае i Добрае задумаў, у Неба, Зоркi погляды звяртаючы,
Ды пастаянна, ад дзяцiнства самага,
Дык, дапамогуць iх ажаццявiць, здзяйснiцца гэта позна, а цi рана.
Механiзм тут той жа самы:
Моцнай, вобразнай мыслiцельнай энэргii матэрыялiзацыя.
У царкве не выпадкова так сцвярджаюць:
Хто ўступiў на шлях, таму i Бог дапамагае, папраўляе!      
*
Пастарайцеся над гэтай вельмi важнай iнфармацыяй паразважаць!
А мы далей да гэтай тэмы будзем зноў не раз звяртацца,
*
НАВУКА ДАКАЗАЛА IСЦIНУ,
А ГЭТА ЗНАЧЫЦЬ – МЕХАНIЗМ МАТЭРЫЯЛIЗАЦЫI,
ЯГО ЗЯМЛЯНЕ БОГАМ НАЗЫВАЮЦЬ     
*
Дапамагаюць Iсцiну пазнаць адкрыццi навуковыя, якiя зроблены ў апошнi час.
Пра iх у Белай Кнiзе можна прачытаць,
Якая Iсцiну народам ўпершыню звяртае.
Там многа навуковых ёсць канцэпцый i канкрэтных доказаў, рэальных фактаў
Аб тым, як адбываецца мыслiцельных энэргiй матэрыялiзацыя.
*
Адна канцэпцыя, даволi iнтарэсная й нечаканая, прапанава́на беларусам I. Веракса.
Ён пiша, што энергii касмiчныя, дакладней Сонца мiкрачасткi,
Ляцяць з вялiзнай хуткасцю, i да зямной прасторы наблiжаючыся,
У шчыльны атмасферны слой Зямлi, ў асяроддзе кiсларода i азота ўрэзаюцца,
Далей на мiкраўзроўнi ў высокае тэмпературы пачынаецца ўдваенне ў азота атамаў,
Якiя потым разам з атамамi кiсларода образуюць спалучэнне SO2.
А гэта –  крысталiчнае ўтварэнне, цi мiкрапясок, якi Зямлi паверхню пастаянна пакрывае,
Потым з часам, паступова апускаецца унiз i пад арганiчным покрывам скрываеца.
У вынiку Зямля «расце» на 5-7 мiлiметраў у год у радыусе.
*
Вось iменна такi пясок i засыпае старадаўнiя цывiлiзацi,
Не пыл i не пясок, прыносiмы вятрамi.
Такiя пыл, пясок ёсць у пустынях i ў шыротах нашых,
Але, вядома, iх няма на поўднi над снягамi i ў вiльгацi ў джунглях на экватары,
Аднак i там таксама ў глыбiнi пяскоў схаваны старадаўнiя цывiлiзацыi.
I кожны бачыў, калi сам капаў, цi механiзмы як капалi,
Што пад арганiчным покрывам засёды йдзе пясок, ён светлы, кварцавы.
*
Ды й так, як i энэргiя на нiзшым, на фiзiчным узроўўнi icнавання ушчыльняецца
I пастаянна ў матэрыю пераўтвараецца,
А цвердзь Зямлi на самай справе сцiснутай энэргiяй з’яўляецца,
Дакладна так энэргiя мыслiцельная чалавека матэрыялiзуецца ў рэальнасцi.
А ШТО  яна матэрыялiзуе, ўсё залежыць ад УЗРОЎНЮ ЧАЛАВЕКА, ЯГО ЯКАСЦЕЙ  –
Ад хуткасцi i ciлы думак i ад вышынi частотнае вiбрацыi,
Якiя ад узроўню эвалюцыi залежаць i бяруць пачатак ]у ЗАЧАЦЦЯХ:    
Цi гэта думкi й словы звера-чалавека, ды яшчэ i мацерныя,
Цi вышэйшыя энергii мыслiцельныя ад такiх людзей, як быў Сакрат, Махатмы Гандзi.
Вось падумайце цяпер, якiх энергiй у свеце сёння больш? I чым усё гэта пагражае…?
Перш-наперш, чалавеку самаму, а потым усёй цывiлiзацыi.
Не ведаючы Iсцiны, аб гэтым людзi не падазiраюць нават.
*
Адсюль патрэбна ўсiм на ўзроўнi высшае свядомасцi паняць:
Не стане ў жыццi таго, што ў думках хоць бы раз не нараджалася,
А будзе толькi тое, што ў розуме з дзяцiнства i цяпер з’яўляецца галоўным самым.    
Тым больш, таго не можа стаць, чаго не хоча чалавек, яшчэ аб гэтым i заяўляе –
Напрыклад, што ён здаволены надзённым i аб будучым не дбае, Бог падасць…
Не могуць грошы йсцi да тога, хто шчытае iх за корань зла, як вучыць кожнага царква,
Але маўчыць яна, чаму не можа корнем зла з‘явiцца нож, агонь, вада…
*
Не з’явiцца нiшто ў таго, хто розум мае слабы, погляду свайго ў каго няма,
Гаворыць, я – як усе, як калектыў, натўп, я за людзямi,
Хто называе сябе раб – няхай ён будзе Богавы, цi Д’яблаў,
Хто iснуе толькi што надзённым i не думае аб будучым, аб заўтра,
Толькi што на Бога, а не на сябе, надзею мае,
I таксама той, у каго ў галаве нiчога пазiтыўнага няма,
Хто вылучае толькi негатыў, агрэсiю i адхiляе iнфармацыю –
Усе яны Вялiкiх i Прыгожых Мэтаў, Мараў i Праграм не вылучаюць у Прастранства,
Вось таму й жыццё ў iх такое ж – думкам, словам, мове адэкватнае.
*
Паўторым яшчэ раз: нiшто ў жыццi само сабою не з’яўляецца.    
Няма рашыцельна нiкога ва Усяленнай, ў Небясах,
Каб меў так многа чаcу, ды турбоцiўся за кожнага, каб усё спланiраваў яму падаў,
I нават не пытаючы, а што для чалавека трэба, а тым болей, калi ён нiчога не жадае.
Пагэтаму ўнушэнне веры спадзявацца толькi што на Бога i аб будучым не дбаць,
Без уласнай моцнай думкi, мары, ды iмкненняў i жаданняў,
Быць задаволеным надзённым, грошы прэзiраць –
Ёсць найзлачыннейшы ў гiсторыi падман.
*
Каб нешта стала ў жыццi, патрэбна вылучыць у прастору Усяленскага Прастранства
Пэўную энэргахвалю уласнай думкi, мэты, мары –
Ды нi ў якiм разе не прасiцельных, яны слабыя i энэргii не вылучаюць,
А ўпэўненыя, ды перакананыя, сцвяржальныя,
I як мага мацней, ды вобразней убачыць рэзультат,
Яшчэ й узмацнiць усё гэта словамi i фразамi,
Ды вызначыць здзяйсненне пэўным тэрмiнам, якiм-та часам,
Вызваць так сваёй энэргiяй мыслiцельнай ва Усяленнай значны рэзананс –
Тады Усяленскi Механiзм узмоцнiць шматразова гэтую вiбрацыю
I ў прастранстве навакол таго, хто гэткую энэргiю паслаў,
Утворыць пэўную крытычную Энергiй Жыватворных масу,
Патрэбную для матэрыялiзацыi жаданняў моцных мэт i мараў.
Яна i сцягвае, як у лейку вiрам, да сябе энэргiй масы,
Ды ушчыльняе, кандэнсуе iх у фiзiчныя падзеi, з’явы,
Адэкватныя частотнае вiбрацыi энэргiй чалавечых думак, мэтаў, мараў.
*
СКЛАДЗIЦЕ ВАШАЕ МIНУЛАЕ Й СУЧАСНАЕ –
ПАЛУЧЫЦЕ АДЛЮСТРАВАННЕ БУДУЧАГА ВАШАГА   
*
Канешне, многiя зпытаюць: Ну, навука ёсць навука. Можа й гэта так.
А як пацвердзiць, ды праверыць гэта ў рэальнасцi?
Чым можна даказаць, што гэта так, а не йначэй?
*
Вы можаце праверыць гэта самi вокамгненна нават, гэтыя радкi чытаючы:
Успомнiце характар думак, слоў, iмкненняў па ўсiм жыццi ў вас:
У мiнулым, ад дзяцiнства самага i да сучаснасцi, да ўчорашняга дня.    
I асаблiва мэтаў, мараў, а былi яны ў вас, хоць бы адна,
Вялiкая, як белы акiянскi лайнер – фiльм анiмацыйны памятаеце,
А цi нiякiх мараў, ды iмкненняў не было ў вас,
Ды ацанiце, а якая ў мiнулым мова была ваша,
БЕЛАЯ, а цi негатыўна-агрэсiўна-матавая –
Дык, усё скалдзiце, ўзровень думак, слоў, ды мэтаў, мараў,
Вось i палучыце люстэркавае адлюстраванне вашага сучаснага жыцця.
I супадзенне будзе 100 на 100, а разлiка якая выпадзе, дык – толькi ў дэталях.
Ну й як? Вам спадабаецца? Як не, дык вiнаваты толькi самi,
Ды таксама вашыя бацькi, таму вы лёс iх паўтараеце.
Бо не было ў мiнулым у вас Прыгожых, Велiчных Iмкненняў, Мэтаў, Мараў!
*
А хочаце пазнаць, якое будучае вас чакае? Дык, вельмi проста тут таксама:
Накладзiце думкi свае, словы, мэты, мары ў мiнулым на сучасныя  –
Вось гэта й будузе будучае ваша – не патрэбны варажбiткi, прадказальнiкi.
I cупадзенне будзе 100 на 100, а разлiка якая выпадзе – дык толькi ў дэталях.
Прынамсi, яшчэ Канфуцый гаварыў, каб будучае прадсказць – мiнулае патрэбна вывучаць.
Дык, заглянiце ў сваё мнулае, яго дадайце да сучаснага – вас гэта радуе i задавальняе вас?
Як задавальняе, дык далей iдзiце, радуйцеся!
Як не, дык можа, «Што рабць?», узнiкне ў вас пытанне?
*
Як узнiкне – вельмi проста трэба паступiць, калi Вы Iсцiну пазналi:
Замянiце дыск з праграмай старай на зусiм другую, новую праграмму –
З новай i Вялiкай Мэтай i Прыгожай Марай!
I пачнiце вылучаць ва Ўсяленскiя Прасторы новы рэзананс!    
*
Датычыцца ўсё гэта i да лiдэраў таксама!
Параўнайце што, якiя мэты i прагармы Лi Куан Ю для Сiнгапура ставiў,
I якi сягодня Сiнгапур – яшчэ зусiм нядаўна быўшы бедным i адсталым,
Незалежнасць палучыўшы ў 60-х, i насельнiцтва было тады неадукаваным.
Сёння ён адкрыта заўляе: Цэлы свет капiруе сягоння нас.
Няхай, а мы ўсё раўно прыдумаем яшчэ што-небуць гэткае, каб уражала
I i каб людзям нашым яшчэ лепей стала.
А галоўны лозунг ад дзяцiнства, ў школах, ва ўсiх установах адукацыi i галiнах жыцця у дзяржаве:
Creativity, Innovation, Excellence!/Крэатыўнасць, Iнавацыi i Перавага!
Вось прымер, якiя з Сiнгапура ва Ӯсяленную iдуць вiбрацыi на матэрыялiзацыю!
З энергiяй такiх вiбрацый ва Усяленную краiна i надалей будзе паднiмацца!
А у Беларусi i Расii як?
*
Цi Тайвань, Карэя, ды Малайзiя – зусiм нядаўна бедныя i неадукаваныя,
Вучоных, ды навукi не было зусiм у iх ў той час, калi мы элекртонiку, БЕЛАЗы, МАЗы выпускалi.
А якiмi сёння сталi!
Ды й, што там тая Азiя,
Намнога блiжэй ёсць Фiнляндыя – таксама на рэсурсы бедная, ў студзёным краi,
I таксама як i Беларусь у мiнулым царская адсталая ўскраiна – а вунь, якою сёння стала.
А краiны нашы скора век, як неспасобны для людзей жыццё шчаслiвае наладзiць.
Хто ў гэтым вiнаваты?
Людзi горшыя у нас, чым у Азii i ў Фiнляндыi?
Цi ў лiдэраў пазнання не хапае, каб змянiць праграму i мадэлi развiцця?
*
Таму й БЕЛЫ ЛIДЭР ужо вiбрыруе ў прасотры Бела-Рускага Духоўнага Прастранства,
Ён БЕЛЫ ПРАЕКТ i БЕЛЫЯ ПРАРЫВЫ будзе для людзей здзяйсняць –
Гэта падрабязна абвяшчае Кнiга Белая Жыцця.
Але кожны лiдэр i палiтык сёння можа БЕЛЫМ стаць!
Можа, безумоўна, й Бацька стаць!
Але тут падкрэслiм тое, што мы гаварылi й будзем гаварыць не раз:
БЕЛЫМ ЛIДЭРАМ, у Беларусi ВIКТАР, гэта значыць ПЕРАМОЖЦА, можа стаць.
Падкрэслiм яшчэ раз, ВIКТАР-ПЕРАМОЖЦА – гэта можа быць для Беларусi шанс!
Толькi пры умове, што БЕЛЫ ПРАЕКТ успрыме i захоча БЕЛЫЯ ПРАРЫВЫ ўтвараць!
Але мы аб гэтым падрабязна скажам далей, у дргiх часцях. 
*
НАВУЧЫЦЦА БУДУЧАЕ МАДЭЛIАЦЬ I МАРЫЦЬ ПРАВIЛЬНА –
ГАЛОУ̌НЕЙШАЯ ДЛЯ ЖЫЦЦЯ ПРЫГОЖАГА, ШЧАСЛIВАГА ЗАДАЧА!    
*
У  адносiнах да будучага трэба ўсё рабiць разумна, правiльна,
У высшае ступенi важна навучыцца будучае мадэлiраваць i марыць правiльна!    
Перш-наперш, каб не натварыць самому для сябе праблем, ды зла.
На першым месцы ў мадэлi будучага, ў жыццёвай мары,
Трэба самае галоўнае, найважнае сабе паставiць.
А галоўным у жыццi, найважнай мэтай што для ўсiх з’яўляецца?
Амаль што кожны чалваек адразу «грошы» скажа.
А, мiж iншым, лiдэр скажа, што працэнты роста развiцця.
*
Сапраўды́, а для чаго ўсе вучацца, ды палучаюць адукацыю?
I для чаго ўсе павышаюць веды i cваю квалiфiкацыю?
А для чаго ўсе ўстаюць i ходзяць на работу, ўсё жыцце парводзяць у офiсах, цэхах?
Дык, толькi дзеля аднаго – каб грошы зарабляць, ды прадукцыйнасць памнажаць.
А на ЖЫЦЦЁ I ТВОРЧАСЦЬ, са-тварэнне з Усяленнай не хапае часу.
*
Так, цi ж для гэтага на свет усе людзi нараджаюцца?    
*
А што галоўным i найважным для людзей з’яўляецца,
I для чаго ўсе людзi ў гэты Свет раджаюцца?
На самай справе, для таго, што для людзей, для чалавека кожнага галоўнае i важнае:   
ЖЫЦЦЯ I ТВОРЧАСЦI Ў ПРЫГАЖОСЦI I КАХАННI, ШЧАСЦI I ДАСТАТКУ!    
Паставiце на першым месце ў мадэлi будучага грошы, ды багацце,
Яны калi й прыйдуць, ды не абавязкова прынясуць вам Прыгажосць, Каханне й Шчасце.
А даволi часта i наадварот, багацце, грошы могуць прынясцi няшчасце.
I нямала тых, хто з набыццём багаццяў, грошай пасля гэтага жыццё сваё губляе.
Бо ў iх галоўнай мэтай былi грошы, а пасля прыхода iх нiчога не было ў мары…
*
А каб выключыць у сваiм жыццi магчымасць бед, няшчасця, гора, зла,
На першым месцы ў мадэлi будучага, ў мары ад дзяцiнства самага
Павiнны быць, канешне, ШЧАСЦЕ, ПРЫГАЖОСЦЬ, КАХАННЕ, ДАСКАНАЛЬНАСЦЬ  –
Тое, што вядзе эвалюцыйна УГОРУ i ўзвышае!
Шчасце ўключае ўсё астатняе – Каханне, ды Дастатак i Багацце!
Бо без iх, вядома, не бывае Шчасця.
А клi на месца першае паставiць грошы, ды абавязкова з Шчасцем!
*
Безумоўна, Шчасце ўключае Прыгажосць, Каханне, ды Дастатак i Багацце.
Ну, якое Шчасце без Кахання, без Дастатку i Багацця, мiнiмальнага хаця б,
Тым больш, у беднасцi, цi ў шалашы, як у народзе кажуць?
А прадстаўце, колькi будзе Шчасце прадаўжацца, калi прыйдуць дождж i снег у шалаш?
Ды яшчэ без грошай, калi iх не зарабляць, лiчыць iх толькi корнем зла!?
*
Iдзем далей у навучэннi будучае мадэлiраваць i марыць правiльна.
Павiнны вобразнымi й моцнымi мадэлi будучага быць i мары,
Каб матэрыялiзавацца ў жыццi рэальным!    
Паўторым ящчэ раз, каб кожны зразумеў глыбiнна, без якой-нiбудзь астачы:
Не паявiцца нiшто ў таго́, хто розум мае слабы, погляду свайго няма,
Гаворыць, я – як усе, як калектыў, натўп, я за людзямi,
Хто называе сябе раб – няхай ён будзе Богавы, цi Д’яблаў,
I iснуе хто надзённым толькi i не думае аб будучым, аб заўтра,
Молiцца ўсё жыццё, ды молiць толькi «Божа, дай, даруй, падай!»,
Замест таго, каб думаць самаму, каб мадэлiраваць жыццё i будучае для сябе ствараць.
*
Малiтвы i мальбы прасiцельные – марныя, нiколi не даюць матэрыялiiзацыi.
Павiнны мысле-слова-формы быць высокiмi, сцвярджальнымi:
Я буду Шчаслiвы/а! Я буду жыць у Шчасцi i Каханнi, ў Прыгажосцi i Дастатку!
Я дапамагу iх у Свеце памнажаць!
Я – ПЕРАМОЖЦА! Бо народжаны/а, каб казку пераўтвараць у рэальнасць!    
*
Далей, не знiжайце планку, будучае мадэлiруючы, тут абмежаванняў нiякiх няма:
Чым вышэй бярэце мэту, мару, ды тым болей шансаў на матэрыялiзацыю!    
А калi вы мадэлiруеце Шчасце, Прыгажосць, Каханне – дык ня меньш, чым акiян:
Каб вы кахалi й вас кахалi! I каб Шчасцю, Прыгажосцi й Дастатку не было канца!
А як грошы мадэлiруеце – толькi мiльярд, каб, накрйняк, хоць мiльён упаў.
Толькi памятаваць надзвычайна важна:
Мадэлiраваць на першам месцы Шчасце, Прыгажосць, Каханне –
Ды, зпачатку для Ўсяленнай, для ўсёй Зямлi, а потым для сябе iндывiдуальна.
Гарманiчнымi павiнны быць Ӯсяленнай Мары!    
Вось тады абмежаванняў у мэтах, марах нiякiх няма,
Яны ўсе вiбрыруюць у гармонii з Усяленнай – нават мара пра мiльярд!
Запамятаваць гэта трэба i не забываць.
*
Iдзем далей. Нiколi многа мараў ў раз не вылучацць,
Павiнна мысле-слова-форма, быць адна, кароткай фразай – прозай, цi вяршамi.
А калi вяршамi, дык ня больш як чатырохрадкоўем, на ўзор Мiшэля Нострадамуса.
А многа мараў, мэтаў  у адно iмгненне памяшаюць рэзанансу i матрэрыялiзацыi.
*
I, напамiнаем яшчэ раз, павiнны мысле-слова-формы быць высокiмi, сцвярджальнымi:
Я буду Шчаслiвы/а! Я пакахаю i каханай/ным стану!
Будзе ў мяне Шчаслiвая Сям’я i Дзецi будуць усе Здаровымi, Вялiкiмi Стваральнiкамi.
Буду жыць я ў Шчасцi i Каханнi, ў Прыгажосцi i Дастатку!
Я дапамагу iх у Свеце памнажаць!
Я – ПЕРАМОЖЦА! Бо народжаны/а, каб казку пераўтвараць у рэальнасць!
Я дасягну… ! Я адарвуся ад прызем’я i ўзлячу, Ўсяленскiм чалавекам стану!
Я з ПРАЕКТАМ БЕЛЫМ Iсцiну дапамагу звярнуць i светапогляд памяняць зямлянам!
Я – ПЕРАМОЖЦА i народжаны, каб казку пераутвараць у рэальнасць!    
*
Яшчэ такое правiла: калi cфармiравалi  мэту, мару – думкамi, славамi,
Патрэбна вокамгненна пазабыць, пераключыць на што-нiбудзь увагу,    
Каб услед не дасылаць нiякiх дапаўненняў i паправак,
Бо яны расстройваюць энэргiю, якая вылучана i ўжо вiбрыруе на матэрыялiзацыю.
Успомнiце, як у народзе кажуць, калi бачыш зорка ў небе падае: Жаданне загадай!
Таму што, бачачы, як зорка ў небе падае, усходзiць чалавек да найвышэйшых станаў,
I яго жаданне, мара ў гэты момант вылучаюць наймацнейшую энэргахвалю.
Потым чалавек увагу, погляды на зоркавае неба, Усяленную пераключае,
Пачынае пра сябе ва Ўсяленнай разважаць, чакаць, каб зорка новая упала,
Новае жаданне загадаць, а лепей два, а можа..  пяць…
Але не пяць за раз!
Усiм вядома пра старую й залатую рыбку казка – вельмi павучальная.
Вось так вiбрацыi свайго жадання, мары не перашкаджае.
*
Далей, запомнiце: галоўны вораг мадэлiравання будучага, мэтаў, мараў
З’яўляюцца усялякiя cумненнi, забабоны, страхi,    
Бо яны энэргii мадэлi будучага, мэты, мары падрываюць
I знiшчаюць iх матэрыялiзацыю ў рэальнасцi.
Сумненнi, страхi характэрны для слабо́га розуму людзей недасканальных.
Забабонаў ва ўсякай сферы цьма, яны iдуць ад сiл нячыстых, ад лукавага.
*
Заўсёды сiлы цёмныя старалiся й cтараюцца ўсялiць у людзей, падкiдваць iм, унушаць
Сумненнi ўсялякiя, ды забабоны, страхi –
Перад Богам, перад рознымi зямнымi тлумачальнiкамi,
Каб замбiраваць, што чалавек ёсць Божы раб, а не Тварэц-Стваральнiк,
Што ён слабы, толькi што на Бога мусiць спадзявацца,
Не турбоцiцца, падумайце, аб будучым(!?), аб заўтра(!?),
Задаволеным надзённым быць i думаць толькi аб сучасным…
*
Бачыце, як хiтра ўкаранiлi ў cвядомасць чалавека забабонны страх,
Маўляў, не трэба быць упэўненым, перакананым у мэтах, марах,
Гэта грэх, не трэба i вялiкага жадаць, а сцiплым быць ва ўсiх жаданнях.
А як пажадалi што-нiбудзь, перахрысцiцца трэба, папляваць назад,
Каб не сурочыць рэзультат.
Дык, а цi не нагадвае, не дапаўняе гэта тую ж фiласофiю, што чалавек ёсць раб,
Павiнен задавольвацца надзённым i аб будучым не думаць i не дбаць,
На Бога толькi спадзявацца, ён усё прадумае за чалавека i яму падасць…!?
*
Мiж iншым, у Бiблii даволi выразна, дакладна сказана,
Што Бог зямнога чалавека па свайму падобенству i вобразу ствараў!
Дык для чаго Яму ствараць падобнага на смаго сябе – раба?
Цi ж ён рабаўладальнiк?      
На самай справе, Бог па вобразу i па падобенству свайму ствараў
Зямнога чалавека як Стваральнiка –
Каб ён жыццё зямное па ўзыходнай эвалюцыi тварыў i паднiмаў,      
А не спаўзаў да ўзроўню слабага раба, ды ўнiз да чалавека-звера апускаўся,
I тым самым «лiчбу звера» ў чалавецтве памнажаў.
*
I як здзяйснiцца можа мара, мэта, чалавека, ў якой ён сумняваецца,
Энэргяй сумнення мару разрушае.
Мары, нават самыя прыгожыя i моцныя, сумненнямi i комплексамi разбураюцца.
*
Напрыклад, вось калi дзяўчына вымаўляе: Мару аб Вялiкiм Шчасцi i Каханнi,
Але тут жа заяўляе: Дык не можа быць такога для мяне, такое не бывае.
Дык, усё! Яна сама сябе пазбавiла Кахання, Шчасця,
Бо энэргiяй сумнення й забабанаў падарвала iх вiбрацыю.
Аднак, такога не дапу́сцiць той, хто Iсцiну пазнаў,
Такi ўяўляе, што сумненнi, забабоны людзям укiнулi наўмысна, спецыяльна,
Каб не даць iм стаць Тварцамi, а дзяржаць пакорлiвымi далей.
*
Патаму энэргii наймоцныя бываюць у дзiцячых мараў.
Дзецi не умеюць сумнавацца, страхаў, забабонаў i карыслiвасцi ў iх няма.
*
Паўторым, злейшым ворагам з’яўляюцца сумненнi, забабоны мэтаў, мараў.
А сумненнямi, ды слабай верай, волей i карыснымi жаданнямi
Энэргiя Вялiкiх Мараў, Мэтаў разбураецца.
*
Таму дзiця, калi запалiцца iдэяй, вобразна i чыстымi жаданнямi ўяўляе мару,
I яго энэргiя iмгненна вылучаецца i вызывае ва Усяленнай рзананс,
А потым мозг дзiцячы вокамгненна пераключвае ўвагу, забывае
I энэргii вiбрыраваць у Прастранстве не мяшае
Рознымi дасылкамi карысных пажаданняў i паправак.
Вось у гэтым сiла думак у дзяцей, калi яны здаровыя, энэргiяй кiпяць,
Жывуць, вандруюць, твораць у казках!
*
А цяпер задумайцеся, а чаму i для чаго чытаюць дзецям казкi?
Навогул, а задумвалiся вы аб тым, чаму ў народзе кожным для дзецй пiсалi казкi?
Каб iм дапамагчы iх будучае змадэлiраваць у Прыгажосцi, Шчасцi i Каханнi!
Але тут праблема ў тым, што многiя дарослыя, без Iсцiны пазнання,
Дзецям не дапамагаюць, кнiжкi iм прыгожыя не выбiраюць i не вучаць марыць парвiльна,
Не вучаць, як жыццё Вялiкае фармiраваць. На жаль!
*
Наадварот, яны звычайна крылы дзецям падрэзаюць,
Пераконваюць, што чалавек не можа i нiколi не пачне лятаць.
У школе правялi эксперымент: дзяцей спыталi «Хто тут з вас мастак?».
Дык, рукi паднялi амаль усе першакласнiкi!
Ледзь толькi палавнiна другакласнiкаў!
I толькi што адзiнкi ў шостым класе…
*
Таму i дзецi, падрастаючы, даволi часта лёс дарослых паўтараць,
Не растуць Уверх i не ўзлятаюць.
Хаця ўсе яны й нараджаюца не поўзаць, а лятаць
I казку пераўтварць у рэальнасць!
На жаль, такое рэдка палучаецца.
У першую чаргу, бацькi тут вiнаваты.
*
Таму як у дзяцей, так у сябе не занiжайце планку
I iскарэнiце ўcе cумненнi, забабоны, страхi,
Вытравiце iх з сябе i вымяцiце з памяцi!
Не трэба нi на ёту сумнявацца, калябацца,
Калi сфармiравалi толькi вобразна i моцна Мэты, Мары!
*
Iдзем далей у навучэннi будучае мадэлiраваць i марыць правiльна.
Каб не прынесцi самаму сабе праблем, ды гора, зла,
Павiнна гарманiчнай быць Усяленнай, Свету i Прастранству мэта й мара.      
Ёсць правiла, закон унiверсальны:
Думайце заўсёды аб Агульным Шчасцi i каб iм напоўнiлася Усяленная, Зямля,
Тады яно ўцвярдзiцца ў жыццi ў вас таксама.    
Думаць, марыць толькi аб сабе, каб больш скапiць, набраць –
Так аднаклетачные, мiкрапаразiты, зверы, чалавекi-зверы (людзi «лiчбы звера») паступаюць,
Усе яны жывуць, грэбуць усё сабе i паступова асяроддзе, у якiм жывуць, знiшчаюць i з’ядаюць.
*
Чалавек нарожданы, каб Свет па узыходнай эвалюцыi накiраваць i развiваць,
I, перш за ўсё, патомства даць у гэты Свет вышэйшае i лепшае, чым сам,
Каб людзi так па ўзыходнай эвалюцыi раслi i развiвалiся
I паступова так да ўзроўняў Богачалавецтва паднiмалiся i наблiжалiся.
А гэта й ёсць прагрэс, якi Бажэственым i называецца.
Няма другога ўзыходнага прагрэсу для зямлян,
Усё другое – ёсць рэгрэс i дэградацыя,
Якiя выраджэннем пагражаюць для зямной цывiлiзацыi.
Мы бачым, як ужо дэмаграфiчным крызiсам ахоплена ўся заходняя цывiлiзацыя.      
*
А вось цяпер судзiце самi: шкурны iнтарэс для кожнага з зямлян
Энергiй негатыўных, нi адзiнай нават думкi, ад сябе не вылучаць  –
Звярнуцца ўсе назад таму, хто iх паслаў, i матэрыялiзуюцца ў яго жыццi рэальным!
У энэргiях, у адрозненне ад матэрыяльных цел, падобнае сабе падобнае прыцягвае –
Такi ёсць Механiзм Усяленскi, ён унiверсальны i яго задача:
Усiх энэргiй, асаблiва моцных, чалавечых думак, слоў, iмкненняў, мараў матэрыялiзацыя.
Яго, Усяленскi Механiзм матэрыялiзацыi, зямныя веры людзям Богам прадстаўляюць.
Гэта сведчыць, што у верах Iсцiны няма.
*
А як зменiце праграму, дык i завiбрыруеце ва Усяленнай новым рэзанансам
На ўзроўнi новым будучага матэрыялiзацыi.
Але ж гатовы будзце да таго, што вы палучыце такое й столькi ў рэальнасцi,
Што суатносiцца з ўзроўнем эвалюцыi ў вас – ёй адэкватнае.
Вам не дадуць таго, на што ў вас гатоўнасцi няма.
А як хто настойлiвасць залiшне праяўляе пры негарманiчнай мэце, мары,
Дык, абавязкова будуць у яго праблемы – часта нечаканыя.    
*
Цяпер прадстаўце, што нiчога не планiруеце i не хочаце нiчога нават,
I таму нiякай вы энэргii з сябе не вылучалi,
А яшчэ даволi часта гаварылi, што нiчога не патрэбна вам,
Што верыце у лёс, у Бога, ён усё падасць –
Дык, а цi можа што-нiбудзь у гэтым случаi з’явiцца ў жыццi ў вас?
Нiяк! Па ўсiм жыццi вы – перакацi, як кажуць, полем непазбежна станеце
I будзеце на лёс, на Бога, на няўдачу скардзiцца.
*
Канешне, паўтараем, сiла й хуткасць думкi трэба каб былi высокiмi ў вас,
Каб стопрацэнтна вызваць найвышэйшы й гарманiчны рэзананс на матэрыялiзацю.
Не матэрыялiзуюцца слабыя словы, думкi, мары.      
*
Вось гэтаму i вучыць Кнiга Белая Жыцця, яе дзеля таго i трэба прачытаць!
Але ж яна ўсяго для дваццацi працэнтаў усiх зямлян…
А ўсе другiя могуць на яе напасцi й нападаюць.
А чаму? У Кнiзе падрабязна сказана i далей прачытаеце,
Нападкi чым на Кнгiгу аб’ясняюцца.
*
Адсюль i устаноўка ў нас такая: ў дыiскусii не ўцягвацца – дарэмна, марна!
Дарэчы, i нападкi Белай Кнiзе памагаюць, да яе прыцягваюць увагу.
Гэта адзначае, зло парцуе на Дабро – top skill approach такое называецца.
Мы гэты прынцып у Белай Кнiзе ўвялi i паспяхова з дапамогаю Падзвiжнiкаў ў Iнэце прымяняем.
Але хоць i Кнiга для працэнтаў дваццацi зямлян,
Яе павiнен кожны прачытаць, каб Iсцiну пазнаць,
А потым разважаць, як iснаваць у гэтым Свеце далей!
*
Так, нават у шкурным iнтарэсе кожнага, а што такое Iсцiна, пазнаць,
Каб ведаць, як дыскету, а цi дыск у самiм сябе змянiць з зыццёваю праграмай
I па-другому завiбрыраваць, пачаць энергii зусiм другiя вылучаць ў Прастранства,
Каб фармiраваць i мадэлiраваць другое будучае, ад усiх праблем пазбавiцца,
Не аказацца там, дзе быць не трэба, дзе апасна,
I пераўтварыць сваё жыццё з праблемнага ў ка́зачнае.
*
Вось чаму, хто Кнiгу гэту прачытае, той нiяк не прагадае,
Бо навучыцца, як будучае мадэлiраваць, каб iм рэальна, эфектыўна кiраваць,
Тым самым не надзеяцца на Бога, цi на лёс i казку пераўтвараць у рэальнасць!    
*
А тыя, хто не можа, пiша «нiасiлiў» i не хоча кнiгi доўгiя чытаць –
Дык, ПАСЛЯСЛОУ’Е ў Белай Кнiзе прачытайце!
А яно па розуму, свядомасцi даволi моцна б’е i думаць застаўляе!    
*
Сябры, Таварышы, Спадарства, Шляхта! Навучыцца трэба марыць правiльна,
Каб стаць Тварцамi свайго жыцця i Шчасця,
Будучае змадэлiаць cамiм сабе i матэрыялiзаваць –
Ды толькi ў Каханнi, Шчасцi, Прыгажосцi, Поспеху i ў Дастатку.
*
I ведайце, калi вы змадэлiравалi ШЧАСЦЕ I КАХАННЕ, ПОСПЕХ I ДАСТАТАК,
Ды зрабiлi гэта правiльна, i калi сябе вы ПЕРАМОЖЦАМ адчуваеце
I добра ўяўляеце, без забабонаў, страхаў, што, вядома, будзе пазiтыўным рэзультат,
Дык, не трэба нi аб чым асобна хвалявацца,
Змадэлiравалi будучае правiльна,
Яно само й пачне разгортвацца ў жыццi, ў вашае рэальнасцi.
*
Пачаць такое будучае мадэлiлаваць не позна нават у апошi дзень i час!
*
ЯКIЯ СIМВАЛЫ У̌ КРАIНЕ, ДУХ ЯКI У̌̌ ЛЮДЗЕЙ СЭРЦАХ –
ТАКОЕ БУДЗЕ ЗАУТРА!    
*
А вось цяпер звяртаемся да самага пачтаку:
Пагаворым больш дакладней, як мiнулае уплывае на сучаснасць кожнага, грамадства, i дзяржавы.
*
На падставе усяго, што вышэй сказана, ды Iсцiну пазнаўшы,
Вiдавочна стала, што мiнулае пабудавала i сфармiравала нашае жыццё сучасное.
Дакладней, узровень ў мiнулым мы́слення i icнавання нашага,
Характар, якасць, частата энэргii, якую вылучалi ў мiнулым у Прастранства
Словамi, ды думкамi, iмкненнямi, праграмамi i марамi –
Вось гэта змадэлiравала i матэрыялiзавала нашае жыццё сучаснае.
*
Далей iдзем: з таго, што вышэй сказана, ды Iсцiну пазнаўшы, вiдавочна стала,
Што мiнулае й сучаснае таксама мадэлiруюць, будуюць будучае наша.
Што ўзровень мовы, думак, слоў, iдэяў, мэтаў, мараў чалавека i гарамдства
Напрамую ўяўляюць i характар матэрыялiзацыi жыцця –
Як чалавека кожнага, краiны, так i ўсёй цывiiлiзацыi.
*
Цяпер давайце паглядзiм, якi характар у Беларусi, ў свеце думкаў, слоў i мараў:
Якая ёсць галоўная iдэалогiя жыцця i развiцця – ў людзей, грамадства i дзяржаў?
Цi ёсць Прыгожая Iдэя, Мэта, Вобраз будучага ў людзей, грамадства, лiдэраў, уладаў?
Якi характар тэлебачання, кiно, лiтаратуры, ды паэзii – а дзе яна,
Каб маладых, усiх людзей у гору паднiмалаi, як было ў мiнулым, ды зусiм нядаўна?
I якая прэса ў краiне, што нясе галоўнае яна – сенсацыi, а цi грамадства ўперад заклiкае!?
А ёсць у людзях, у грамадстве, ў палiтыцы, ў якiх памерах Прыгажосць, ды Шчасце?
А якое будучае лiдэры грамадству прапануюць будаваць?
Навогул, а энэргii якiя прэвалiруюць сягодня ў людзей, у грамадстве?
Гэтакае iх чакае й будучае, заўтра.      
*
З-за недахопу часу не бярэм палiтыкаў i лiдэраў сучасных,
Усе яны амаль жывуць, клапоцяцца ўсё больш надённым, ды сучасным i сваёй уладай,
А ў будучае толькi Ленiн заглядаў i марыў, бачыў на прасторы ўсёй Расii электрыфiкацыю.
А сёння Лi Куан Ю i Махацiр свае краiны ў будучае светлае накiравалi.
*
Людзi, ў асноўным, больш жывуць мiнулым, ды сучасным.
Асаблiва ў беларусаў сувязь моцная з мiнулым, больш з ваенным часам,
Хоць i гераiчным, але ўсяроўна жалабным, крывавым!
Шчэ зусiм нядаўна у людзей была галоўнай дамiнантай у розумах i ў сэрцах:
Каб толькi не было вайны, каб не прыйшла яна.
Дык, самi здагадайцеся, энэргii якiiя абуджае гэта ў грамадстве?
*
Цяпер аб СIМВАЛАХ дзяржаўных:      
А яны  якiя ў краiне – ўзвышаючыя, а цi невыразныя, вычайныя?
Асаблiва ГIМН дзяржаўны:
Ён павiнен, музыка i словы, сёння быць намнога больш эмацыянальнымi,
Мелодыя – як «Summer-Presto» з «Чатырох Сезонаў» А. Вiвальдзi,
Каб узводзiлi людзей ў найвысшыя вiбрацыi,
Каб словы вылучалi ва Ўсяленную мацнейшы рэзананс,
I мадэлiравалi будучае й жыццё у тым, што для народа самае галоўнае й важнае:
Шчасце й Каханне, Прыгажосць, Дастатак, моцная Сямья,
I Дзецi з кожным пакаленнем Лепшыя i больш Прыгожыя каб нараджалiся,
Ды, так народ у Беларусi стаў па ўзыходнай эвалюцыi Угору паднiмацца.
Вось якi патрэбны Гiмн краiны сёння нам! Асаблiва калi Iсцiну пазналi.
А навогул Гiмн павiнен быць такi, каб пець хацелася, пры першых гуках з месца паднiмаў.
А не ўставалi людзi нехаця, як, памятаюць усе, пры гуках гiмна ў часы савецкай улады…   
*
Сказаць па праўдзе, Гiмн цяперашнi ў Беларусi многае ўключае,
Ён славiць iмя Беларусi, пераможны сцяг,
I дружбу шчырую, памiж народамi саюз братэрскi – сонечны, заветны шлях.
I словы «да зямлi адданасць» – вельмi файныя!
А, прынамсi, чыя яна, зямля?
На ёй хто сёння гаспадар спраўдны пасля калектывiзацыi?
Пасля знiшчэння радавых сядзiб, а з iмi на зямлi гаспадара сапраўднага?
Ды парушэння кораняў i сувязi з зямлёю ў беларускай нацыi?
Таму i генафонд нарда пагаршаецца… – ў гарадской цывiлiзацыi. 
I гэта – факт!
*
Няма ў Гiмне беларускiм сённяшнiм галоўнага, што вышэй сказана:
БУДУЧАЕ МАДЭЛIРУЮЧЫХ СЛОЎ I СЛОВАФОРМАӮ, ФРАЗАЎ!        
Толькi што, бадай, адна: «Вечна жыві і квітней, Беларусь!» Дргiх – няма.
МАДЭЛI БУДУЧАГА БЕЛАРУСКАГА НАРОДА Ў ШЧАСЦI I ДАСТАТКУ ТАМ НЯМА!
Няма там слоў, што ЛЮДЗI будуць працвiтаць у Шчасцi, Прыгажосцi i Дастатку!
I што аб народзе будуць клапацiцца лiдэр, уся улада! Гэтага няма!        
Няма дэвiза i ў Гiмне, нi ў лiдэраў, нi ва ўладзе, як у караля Бутана:
Першая й галоўная задача ўлады не працэнты роста ВВП – народа ШЧАСЦЕ!
Кожная сямья павiнна мець свой дом харошы там, дзе пажадае,
I задача ўлады i суседзяў у гэтым iм дапамагаць!
I дапамагаюць – не на сло́вах, а ў рэальнасцi!
*
Ды трэба заахвочваць будаўнiцтва ў Беларусi замкаў – 
У iх патомкi будуць пражываць, бо замкi не перанясеш на Захад, а цi ў Азiю.
Хай Беларусь Зямлёю замкаў стане, як яе ў Сярэднявякоўi называлi.     
*
На жаль, адданасць да савецкай псiхалогii мяшае ўладзе гэта бачыць,
Адсюль замест таго, каб развiваць сядзiбы радавыя, зноў гiгантаманiя у сельскай гаспадарцы:
Развiвацца калхозы, АПК, якiя землю будуць далей парушаць механiзацыяй i хiмiзацыяй,
У аграгарадкi сялян перасяляць, у псеўдагарадскую, так сказаць, цывiлiзацыю,
Што прадаўжае далей курс на разрушэнне корняў з зямлёй у беларускай нацыi,
На паступовае знiкненне хутароў, «неперспектыўных» вёсак, радавых фальваркаў.
Так у скорым будучым народ започне жыць у гарадской цывiлiзацыi –
Якая назаўсёды коранi i эвалюцыю з Прыродай i зямлёй парушыць у беларускай нацыi.
Злачынны курс адносна Усяленскаму задуму для зямлян,
Да iх узыходный эвалюцыi Прыроды, чалавека i зямной цывiлiзацыi.      
*
Няхай калхозы будуць, АПК, але ж патрэбна i cядзiбы радавыя развiваць,
У далёкiх i «неперспектыўных» вёсках, на фальварках,
На зямлi, якая да калхозаў непрывабная,
Каб нам зусiм людскую эвалюцыю с Прародай не парваць,
Каб генафонд краiны аднаўляць!
У гарадах ён, видавочна, пагаршаецца.
Такое позна, а цi рана стане i ў аграгарадках.
*
Цяпер прадстаўце, ўзвiнцяць цэны на гаручае на нефту, газ,
А гэта, рана, а цi позна, прыйдзе, i не раз,
Дык, пэўна стануць трактары, другiя механiзмы ў калхозах, АПК…
Падумалi аб гэтым лiдэры i ўлада?
А ў радавых сядзiбах коней можна будзе запрагаць,
Цi, як у садова-агародным сектары, лапатай i граблямi  можна працаваць/
Яны, сядзiiбы змогуць i сябе кармiць, i пастаўляць прадукцыю дзяржаве.
Цi падумалi аб гэтым лiдэры, ўлада?
Як не, дык гэта будзе найвялiкi пралiк з цягам часу.
*
А як крызiс новы грымне, фабрыкi заводы, АПК, калхозы стануць,
Чым кармiцца будуць людзi ў гарадах i ў аграгарадках!?
*
На Захадзе ўсведамiлi гэта i сядзiбы зберагаюць, iм дапамагаюць,
Развiваючы для iх кааперацыю, якая гаспадарку сельскую ў ЕС угору падняла.
Iтальянскiя кааператары цясняць гiгантаў феремерскiх на кiрмашах Канады.
А ў Беларусi аб кааперацыi сяла нiчога не чуваць, на жаль.
Адсюль пагрэшны ў стратэгiчным плане курс на развiццё адных гiгантаў, АПК.
Дык, i няхай яны сабе растуць i развваюцца, калi упоэўнена ў iх улада!
Але i як мага скарэй патрэбна запусцiць другiую Прэзiдэнтскую праграму:
Развiцця сядзiб не меньш з гектар i мiж сядзiбамi каапаерацыi!
Аб гэтым у Белай Кнiзе падрабязна сказана.
Вось гэта прынясе у сяло, ў вёску i на хутар Росквiт i Дастатак,
З iмi Шчасце ў сяло на Беларусi прыйдзе – так доўгачакане!
А лiдэр, хто такi праект започне, ўпячатае сябе навечна ва Ўсяленскай Матрыцы!
*
Дык, ВIКТАР-ПЕРАМОЖЦА, вось для Вас яшчэ адна прагарама –
Велiчны прарыў найысшай Ўсяленскай важнасцi:
Вы зноў ўкаранiце коранi ў зямлi людзей, парушаныя калектывiзацыяй
I аднавiце эвалюцыю Прыроды й чалавека, разарваную наступам гарадской цывiлiзацыi.
Падумайце, што гэта для жыцця зямнога, эвалюцыi ўзыходнай i для cамаго народа адзначае!
Дык, нават зарадзi праекта гэтага, Вам трэба ўзяць у рукi кiраванне ўладаю!
У гэтым будзе Вам Усяленная дапамагаць, ды з велькай радасцю!
Тады й народ, краiна Вас падымуць на сваiх руках!      
*
Канешне, Гiмн патрэбна новы напiсаць
З мадэллю Будучага ў Шчасцi i Каханнi, Прыгажосцi i Дастатку!
Каб сапраўды Будучае Светлае i Велiчнае мадэлiраваў i матэрыялiзаваў,
Каб словы i мелодыя да сэрца дакраналiся,
Прыводзiлi да самага вышэйшага ўзлёту эмацыянальнага
I паднiмалi да горнiх станаў чалавечага быцця!
Праект прымерны – ГIМН ЖЫЦЦЯ – у Белай Кнiзе напячатаны.
А музыку – тут трэба не спяшыць i варыянты многiя патрэбна перабраць.
У Белай Кнiзе некаторыя з вядомых кампазiтараў указаны:
Напрыклад, Р. Щэдрын, А. Рыбнiкаў, Д. Тухманаў, Е. Дога, можа й А. Градскi.
Навогул конкурс тут мажлiва абъяўляць,
Ды, не спяшыць, чакаць, аналiзiраваць, пакуль не з’явiцца найлепшы варыянт.
Гiмн – самы важны i галоўны, наймацнейшы генератар
Высшае энэргii, якая мадэлiруе людзей, краiны будучае, заўтра!    
*
Далей, IДЭI, ВОРАЗ БУДУЧАГА, ЛОЗУНГI, КАНЦЭПЦЫI, ПРАРОЦТВА ў лiдэра, ўлады –
Гэта надзвычайна важна.
Ёсць яны? А цi няма, не ведае народ, куды iдзе карiна i якое будучае iх чакае?
Вось гэта ўсё i вызначае змест i дух лiтаратуры, тэлебачання,
Таксама Дух, Энергiю, Iмкненнi, ў якiх жыве народ, ад моладзi да старшых, i дзяржава,    
А нiяк не рост працэнтаў выпуску прадукцыi, БЕЛАЗаў, МАЗаў,
Кiлаграмаў, цэнтнераў пшанiцы, бульбы, масла, сала,
Што ў сло́вах, на паперках узрастаюць, а быццё, не паляпшаецца нiяк.
Такое ж будучае гэта мадэлiруе – аналагiчнае i адэкватнае.
*
Крытэрыем галоўным якасцi i здольнасцi ўлады быць павiнны не працэнтаў ВВП паказчыкi,
А наколькi крокаў падыйшоў народ краiны да жыцця ў Шчасцi i Дастатку.
Па паказчыку аб адчуваннi шчасцz ў статыстыцы ААН
Краiна Беларусь адно за пошнiх месцаў займае.
Сiнгпапур, Карэя, цi Малайзiя, Кiтай, Фiнляндыя ўваходзяць у першыя дзесяткi.
*
А энергii якiя ва Усяленную народ i асаблiва моладзь Беларусi вылучаюць?
Тут, прызнаем, у асноўным неупэўненасць у будучым, трывогу за работу, адукацыю.
Дык, ўсё гэта й будучае мадэлiруе аналагiчнае i адэкватнае.
А ў нас цяпер важнейшая жыццёвая задача ў тым, каб у краiне вылучалicя i памнажалiся
Энэргii, якiя мадэлiруюць другое будучае, заўтра –
У Прыгажосцi, Дасканальнасцi, Каханнi, Шчасцi i Дастатку!
Пара прышла на гэта абярнуць сур’ёзную увагу!
Вось гэта ёсць яшчэ адна для iдэёлагаў, арганiзацый маладзёвых важная задача!    
*
А якiя помнiкi i манументы па краiне, ў большай часцi?
Паглядзiце, колькi помнiкаў вайне амаль на кожным кроку ў нас.
У сэрцы Мiнска помнjк самы важны i цэнтральны –
Ён не з будучым – з мiнулым, ды вайною звязаны.
Музей Айчыннае вайны – таксама, ў центры Мiнска самым.
Далей, Курган асвабаджэння Беларусi – на шляху ў аэрапорт на Смалявiцкай трасе…
Па ўсёй краiне помнiкi ваенныя, амаль аднолькавыя, тыпавыя, у серабро памаляваныя.
Амаль у кожнай школе, вёсцы, горадзе, ў афiцыйных зградах –
Дошкi ўсюды пра загiнуўшых мемарыяльныя.
Усе яны энергii – якiя ў народа вызываюць?
Безумоўна, жалабныя!
Апагей ваеннае тэматыкi – Хатынь, якая, моцныя энергi жало́бы й смерцi вылучае.
*
Канешне, правiльна, што помнiкi героям i загiнуўшым паставiлi –
Яны Пабеду здабылí цаною свайго жыцця.
Патомкi iм ўдзячны!
Помнiкi стаяць хай у вяках – патомкаў iм удзячных памяць.
*
Але ж энэргii яны якiя будзяць у дзяцей, дарослых, у грамдства?
Толькi што жалобныя i напраўляюць ў асноўным погляды людзей у мiнулае, назад.
*
У дапаўненне ўсюды помнiкi В. Ленiну ў цэнтрах гарадоў стаяць,
Таксама большасць у серабрысты колер маляваныя,
У якiх эстэтыкi няма такскама.
Акрамя, бадай што помнiка ў Мiнску перад самым Домам Урада.
*
Цяпер Вялiкаму Мiндоўгу ў Навагрудку помнiк абмяркоўваць сталi.
Правiльна – каб асвяжыць былую Навагрудка славу,
Як патомкаў продкам памяць i ўдзячнасць.
А якiм ён будзе, гэты помнiк? Добра калi ў будучае з коннiцай накiраваны,
Створаны з вялiкiм густам, вытанчаны, элегантны,
Як, напрыклад помнiк хану Аспаруху з коннiцай у Балгарыi,
Не грузны, не такi цяжэнны, як у Мiнску Коласу, Купале.
*
Трэба тут прызнаць, у савецкi час скульпутры, манументы былi экпрэсiўнымi i ўражальнымi,
Але яўна цежкаватымi i вуглаватымi, ды велiзарнымi – пабольш металу.
I яны, як быццам, над народам узвышалiся i падаўлялi,
Але ўсё ж iдэя будучага светлага ў iх была.
Цяпер тэндэнцыя да супермадэрнiзму, вычварнасцi, творчасцi абстрактнай,
У якiх няма Гармонii Ӯсяленскай i Эстэтыкi, сапраўднай Прыгажосцi, Дасканальнасцi.
Iдэi Будучага Светлага ў iх няма/
Навогул, часта, сэнсу здравага у многiх творах сённяшнiх няма,
Бо розумам разжыжанным такiя творы сатваралi i яны пдобныя энергii нясуць у Прастранства.
А ў гiсторыi заўсёды затаецца тое, што нясе Эстэтыку, Гармонiю i Прыгажосць сапраўдную.
Напрыклад, помник «Медны коннiк» у Пяцярбургу – ён застанецца ў вяках!
Дарэчы, у Балагарыi, навогул на Белаканах, у Грэцыi ў творчасцi не развiты абстракцыi.
Магчыма горы, мора, цудная Прырода розум iх не разжыжае.
Ах, як важна нам вярнуць у творчасць Прыгажосць, Эстэтыку i Дасканальнасць!
Як важна, каб тварэннi мастакоў да Будучага БЕЛАГА народы заклiкалi!
*
А якiя помнiкi, цi сiмвалы, ды хто наўвогуле сягодня ў будучае заклiкае?
Дзе помнiкi, карцiны жывапiсцаў, проза i паэзiя, другiя творы, сiмвалы ў дзяржаве,
Каторыя, як сэрца Данкава, паказвалi б у будучае для людзей напрамак, асвятлялi шлях?
Ну, хто, скажыце, сёння ў Беларусi ў Будучае Светлае, Шчаслiвае паказвае напрамак?
Ну, пакажыце хоць бы аднаго ў асяроддзi моладзi, тварцоў, тым болей ва ўладзе?
Ды толькi Белыя Арлы i Коннiкi з парсторы Бела-Рускага Духоўнага Прастранства
У ПРАЕКЦЕ БЕЛЫМ Iсцiну i парадыгму новыую нясуць зямлянам!
*
Падумайце, якiя ciмвалы краiны нам пад Новы год паказваюць па тэлебачанню?
У Расii – Крэмль Маскоўскi, вежу Спаскую,
Часы на ёй пад Новы год дванаццаць адбiваюць –
Сiмвалы Вялiкасцi, Магутнасцi i Вечнасцi Русi ва Ўсяленскай Матрыцы.
Яны сапраўды моцная энергii ў чалавечым сэрцы выклiкаюць.
Але ж няма ў Крэмлi, ў Маскоўскiм сэрцы манументаў, каб у будучае заклiкалi.
А вось манументаў, вылучаючых энергii мартальныя – даволi многа, цьма:
Успенскi храм – на самай справе могiлкi цароў, князёў, другiх асоб дзяржаўных,
Пушкi старажытныя, накiраваныя у бок Дварца Мастацтваў,
Маўзалей, ды могiлкi за iм, затым Магiла Невядомага Салдата – ў самым сэрцы Белакаменнай!?
Энэргii якiя гэта абуджае ў людзей сэрцах?
Такiя ж i энэргi самыя людзi каля iх з сябе ў Прастору вылучаюць,
Гэта мадэлiруе iх будучае – адэкватнаяе!
А Сiмвалаў аб Будучым Вялiкiм у сэрцы Белакаменный няма.
*
У Кiеве, ў самым сэрцы ўзвышаецца калона «Украiна-Мацi»,
На вярху жанчына галiну рабiны з пазалотай угору паднiмае –
Манумент Прыгожы спараўды i моцныя энэргii ў людзях абуджае!
I наiсцiну калона-манумент краiну ў будучае заклiкае!
*
А што, якiя манументы-сiмвалы ў Беларусi ў будучае заклiкаюць?        
*
Дык вось, цяпер аб новых манументах, помнiках канкрэтна – тэма вельмi важная:
Патрэбна каб яны энэргii галоўнага ў краiне памнажалi – Прыгажосцi i Кахання,
I дапамагалi будучае мадэлiраваць у Шчасцi i Каханнi, Прыгажосцi i Дастатку!      
Таму i ёсць тут меркаванне i яго мы хочам усiм прапанаваць:
Мiнодўгу манумент такi паставiць, каб мiнулае з сучаснасцю i будучым увязвываў,
Як Медны Коннiк у Пяцярбургу ўзляцеў у БУДУЧАЕ, ды рукой паказвае напрамак!
*
Цяпер да прапановы Белых Коннiкаў i Арлоў звяртаемся:
Узвесцi Манументы ў Любчы, а цi ў Навагрудку, цi ў Достоево, хто першым пажадае:
«СВЕТ СПАСУЦЬ КАХАННЕ I ПРЫГАЖОСЦЬ!/«МИР СПАСУТ ЛЮБОВЬ И КРАСОТА!»;
I «ВЯЛIКАЙ ЧАЛАВЕЧАЙ МАРЫ» аб галоўным для людзей, усiх зямлян:
ДЗЕЦЯХ ЛЕПШЫХ I ТАЛАНТЛIВЫХ I АБ ЖЫЦЦI Ў ШЧАСЦI, ПРЫГАЖОСЦI I ДАСТАТКУ!      
Не, зусiм не выпадкова у Кiтаi лозунг велiчны прапанавалi для Алимiяды:
One World – One Dream! Адзiны Мiр – Адзiная Мара!
*
Сапраўды, праект-iдэя Манументаў Прыгажосцi i Каханню, Чалавечай Мары –
Гэта частка ў патоку нарастаючай такой вiбрацыi!
I гэта – частка БЕЛАГА ПРАЕКТА, у якога мэта Усяленскай значнасцi:
Звярнуць народам Icцiну i светапогляд памяняць зямлянам,
Адвясцi iх ад тупiковага прагрэсу, дэвалюцыi, ды да ўзыходный эвалюцыi падняць!
Праект ў Белай Кнiзе з Белай Русi выйшў да зямлян.      
*
Абодва Манумента ў Крэмлi Маскоўскiм, безумоўна, з’явяцца,
*
Задумайцеся – прапанова не такая дзiўная i нереальная, як можа паказацца:
Гэта будуць першыя ў свеце i ва ўсей Усяленнай Манументы гэтакага плану!
Яны ва ўсю Ӯсяленную вiбрацыi Кахання, Прыгажосцi будуць пасылаць –
Энергii галоўныя для захавання на Зямлi жыцця,
I мадэлiраваць другое будучае для зямлян у Вялiкай i Прыгожай Мары!
А, падумайце, энергii якiя сёння у Беларусi, ў свеце на людзей уплываюць –
Адыход ад Прыгажосцi, Дасканальнасцi, ад важнасцi сям’i, парок i амаральнасць, i так далей.
Падумайце, дасюль нiхто такiх Вялiкiх Сiмвалаў планеце не прапанваў.
Ужо пачаўся рух такi ў свеце, а не толькi ў краiнах нашых,
У Iталiii Музей Вялiкай Мары быў утвораны нядаўна!
*
Вось што Беларусi прынясе ў свеце цэлым СЛАВУ!
Гэта сiмвалы, якiя Велiчнае Будучае мадэлiруюць для беларусаў, усiх зямлян!
*
Не верыце, дык гэта замдэлiравана ужо на матэрыялiзацыю!
Працэсс, на самай справе, ўжо пайшоў,
I Слава Беларусi ўжо вiбрыруе ў прасторах Усяленская Прастранства.
*
Людзi, ўсе зямляне вельмi зазямлiлiся i моцна ўвязлi ў мiнулым, ды сучасным,
Мы iх заклiкаем ад прызем’я адарвацца,
Будучае мадэлiраваць у Шчасцi i Каханнi, ў Прыгажосцi i Дастатку, 
Ды ўзлятаць i казку пераўтвараць у рэальнасць!
Вось такая сёння ў беларусаў усiх карэнняў Усяленская Задача!
*
Ды й БЕЛЫ ЛIДЭР ужо вiбрыруе у прасторы Бела-Рускага Духоўнага Прастранства!
I падкрэслiм тут, што гаварылi й будзем гаварыць не раз:
Iм, БЕЛЫМ ЛIДЭРАМ, у Беларусi ВIКТАР-ПЕРАМОЖЦА, можа стаць,
Бо ВIКТАР-ПЕРАМОЖЦА – гэта можа быць для Беларусi шанс!
Калi БЕЛЫ ПРАЕКТ успрыме i захоча й зможа БЕЛЫЯ ПРАРЫВЫ ўтвараць.
Аб гэтым падрабязна у дргiх часцях.
*
НIХТО, АКРАМЯ НАС!        
*
Вялiкае ў думцы простай, потым у слове зараджаецца,
I можа паявiцца ў чалавека самага звычайнага,
Калi адчуў ен Усяленскую вiбрацыю.
А потым у праект Вялiкi афрамляецца.
I cамае галоўнае, каб нёс энергii Усяленскага ўзроўню й значнасцi,
Каб ён жыцце у Прасторах Усяленскiх выпраляў!
Тыды палучыць ён Вялiкi Усяленскi рэзананс,
Сама Усяленная такому БЕЛАМУ, Прыгожаму, проекту будзе ўсяляк дапамагаць!
*
Вось мы й прайшлi гэты этап!
Саставiлi БЕЛЫ ПРАЕКТ ў Белай Кнiзе з Белай Русi i направiлi зямлянам!
I НIХТО, АКРАМЯ НАС!    
*
Таму мы з гордасцю гаворым, беларусы сёння па-другому ва Усяленнай Матрыцы гучаць.
Бо з Беларусi вышла ПАРАДЫГМА новая жыцця для ўсёй зямной цывiлiзацыi,
Яе задача: ратаваць, направiць па узыходнай эвалюцыi зямлян,
Каб развiвалiся Ўгору да вышэйшых узроўняў Прыгажосцi i Дасканаоьнасцi
I да зямнога Богачалавецтва наблiжалiся.
Такi прагрэс Бажэственным i называецца!
*
Не думайце, што тут утопiя якая,
Што нiчога ў краiне, а, тым болей, на зямлi не можна памяняць,
I людзям застаецца толькi спадзявацца,
Людзi, быццам, ўсе слабыя i павiнны мiласцi чакаць ад Бога, лiдэраў, цара.
УСЁ ЗУСIЬ – НЕ ТАК!    
Ужо працэс Вялiкiх БЕЛЫХ перамен знiзоў пайшоў, у Белай Кнiзе прачытаеце.
Вось вы i гэтыя радкi чытаеце. I прыклады, глядзiце нiжэй, калi ласка!
*
У асяроддзi маладых усё больш прызывы пазiтыўныя гучаць,
Ад ап’янення брудам i парокам, ды наркотыкамi, алкаголем, пiвам, матам маладыя абуджаюцца.
I, больш таго, з прыземнага ўзроўню падынiмаюцца.
Паўторым ящэ раз, што мы ў другiх пiсалi матэрыялах.
*
Лiдчанiн з нiкам вось такiм – Strateg,   ён напiсаў на лiдскiм сайце:
Нам нельга адступаць – Зямля за намi,
Пара нам на Усяленскi ўзровень паднiмацца з планетарнага!    
*
Васiль з Расii, Мурама, гаворыць: Толькi человек вышэйшае вiбрацыi,
Якi на тысячу галоў вышэй за ўровень тых, хто «лiчбу звера» састаўляе,
Можа адчуваць патрэбу ў перамене Свету й чалавека i аб гэтым разважаць,
Стрэмiцца хоць бы крок зрабiць у такiм напрамку i пры гэтым радасць адчувае!    
*
А нехта Мистер Выжить, ён з Урала, http://tosurvive.euro.ru/plan.html,
Заклiкае не сядзець на месцы дапей,
Пiша: [«Ёсць два погляды на ролю человека ў перамене развiцця глабальнага.
Адныя лiчаць, што яны маленькiя, як камары́, якiя з паравозамi змагаюцца,
Другiя параўноўваюць сябе з пясчынкаю, якая параджае сiльны камнепад.
Дык, кожны ролю выбiрае па свайму ўзроўню сам:
Камар пактуе i церпiць унiжэннi, ды забойствы без канца,
Мiж тым пясчынкi правяць Часам i Прастранствам, пераходзяць Альпы,
I Наполеонаў выганяюць, урываюцца ў рэйхстаг, ды ў космас адлятаюць.
Ну, а хто ТЫ ёсць: камар, бяссiльна бразгаючы драхлымi рукамi,
Цi пясчынка, што Расiю адраджае i стэмiцца Свет мяняць?
Даволi доўга я чакаў, што прыйдзе Велiчны Правiцель да ўлады, ўсё наладзiць.
Я на Гарбачова спадзяваўся, потым Ельцына, затым на Пуцiна надзея нейкая была…
А потым я рашыў нiкога не чакаць: Калi не я, дык хто започне гэты Свет мяняць?
Калi ты не сядзiш, а будзiш думку у другiх, дык малая пясчынка можа вызваць камнепад.
Мы адрадзiм Расiю i яе збудуем Велiчнай у Прыгажосцi, Шчасцi!
Нам толькi трэба аб'яднацца, спалучаць i ўзвышаць сумесныя вiбрацыi,
Каб будучае новае сумесна змадэлiраваць Вялiкiм i матэрыялiзаваць!
А нашы ворагi стрэмяцца раз’яднаць нас i панiзiць як мага нiжэй вiбрацыi ў нас».    
*
Вось гэта велiч думак, слоў i разважанняў – БЕЛЫМI яны з’яўляюцца!
Ды, толькi псеўданiм патрэбна памяняць,
Не Мистер Выжить – Мистер ПОБЕДИТЕЛЬ узяць!
*
А вось Conducer iмя сабе ўзяў «Глобальный трансформатор»,    
Гаворыць, ад дзяцiнства адчуваў патрэбнасць Свет i чалавецтва выпраўляць.
Праграмму ён распрацаваў i ў ёй ён абвяшчае:
«Вышынi рулi» ў чалавецтва ўключыць у фiксiраваны срок – да 2015-га!».    
*
Брава! Хiба ж гэта не сiгналы–сiмвалы ПРАЦЭСУ БЕЛАГА пачатку!
(http://conducer.livejournal.com/483.html http://www.armos.ru/ http://www.newciv.org/).
*
ЗАКЛЮЧЭННЕ   
*
Пауторым ящэ раз, без разлiкi, цi верыць хто ў гэта, а цi не, – не важна:
Кнiга Белая Жыцця з ПРАЕКТАМ БЕЛЫМ людзям Iсцiну звяртае,
Ды мяняе светапогляд у зямлян,
Тым самым перадгiсторыю закрыла ў зямной цывiлiзацыi –
У цемры блукання, без Icцiны, якую ад людзей схавалi,
I САПРАЎДНУЮ ГIСТОРЫЮ адкрыла – БЕЛАЙ ЭРАИ̌ называецца!
*
Дапамагайце! Бо цяпер патрэбна массавасць энэргiй, каб мацней была вiбрацыя.
*
Дыскусiя такая ў асяроддзi журналiстаў можа многа даць.
Але ж галоўнешым з’яўляецца, каб журналiсты самi Iсцiну пазналi,
Тады зусiм iначэй будуць аб жыццi пiсаць,
I Пазiтыўныя, Прыгожыя Энергii ўзмацняць, ды пашыраць,
Вось гэта самае галоўнае i важнае!
*
Таварышы, Сябры, Спадарынi й Спадары Журналiсты, будучыя i сучасныя,
Iсцiну скарэй пазнайце!
I скарэй вучыцеся, як маделiраваць сваё жыцце, рабiце гэта правiльна –
А гэта значыць з Усяленнай у гармонii й ў узыходный эвалюцыi да высшых станаў,
Тады, убачыце, што радыкальна вашае хыццё змяняецца – не можа быць iнакш.
Вы станеце узорам для другiх, i калi пойдзе хоць адзiн за вамi,
То навакол жыцце будзе, хаця паволi, але непахiсна паляпшацца.
Няма другiх шляхоў да выпраўлення свайго жыцця, таксама чалавека i цывiлiзацыi.
Так будзе вал энергiй пазiтыўных узрастаць, а негатыўных памяньщацца,
А гэта будзе паслядоўна, але непхiсна  Свет змяняць,
Ды катастрофы тэхнагенныя, прыродныя, касмiчныя змяньшаць.
*
Так, cапраўды тут вельмi важна массавасць людской энергii вiбрацыi.
Як толькi гэта стане, i як практыка з мiнулае пары паказвае,
Калi iдэю усяго працэнтаў насялення ад 12-цi i да 17-цi падхватваюць,
Тады нiхто не зможа памяшаць.
Вы казку станеце пераутвараць у рэальнасць.
*
А мы ужо гэта савяршылi ў Белай Кнiзе – i НIХТО, АКРАМЯ НАС!
Таму што нарадзiлiся мы сапраўды, каб казку пераутвараць у рэальнасць!
*
Дапамагайце мадэлiраваць друге будучае – БЕЛАЕ – сумесна з намi –
Для сябе, для роду, для краiны i для свету планетарнага,
Таксама i для ўсёй Усяленнай – ды не меньш нiяк!
Канешне, калi адчуваеце, што Вы народжаны, каб казку пераўтвараць у рэальнасць!
Не ўсе такiя. Але кожны можа БЕЛЫМ сёння стаць, як Iсцiну пазнае.
*
Журналiсты-Благавесты,
Запрашаем разам чалавека, чалавецтва выпраўляць
Вяртаннем людзям Iсцiны, змяненнем светапогляду зямлян,
Тым самым новую iдэалогiю, iдэю – БЕЛУЮ – ў жыццё зямлян улiваць,
Каб iх да ўзыходнай эвалюцыi накiраваць,
Каб у краiне, ў свеце ўсё больш людзей патомствы са-тваралi лепшыя, чым самi,
Каб у працэсе гэтым з кожным новым, лепшым пакаленнем людзi паднiмалiся
Да найвышэйшых узроўняў Прыгажосцi й Дасканальнасцi,
I так да вышынi зямнога Богачалавецтва наблiжалiся –
Такi прагрэс Бажэственным i называецца!
I будзе так!    
*
студзень 2009.
*
Из Белой Книги Жизни:
*
Скажи мне, какие настроения превалируют в умах молодых людей,
и я скажу тебе о характере следующего поколения.      

Эдмунд Бёрк

*

Разослано:

Для домашнего чтения

А. Г. Лукашенко
В. А. Лукашенко
Макею
Скобелеву                                                                                                       
Лёгкому     
Петкевич
Герман            
Цепкало
И всем другим

stihi.ru/avtor/poslannici